Ik was erg enthousiast over de nieuwe comic Snake Eyes Deadgame #1. In mijn artikel deed ik uitgebreid verslag van de grote hoeveelheid covers en deelde ik de afbeeldingen die mijn rondje internet had opgeleverd. Er waren zelfs ruim 50 tekeningen van Rob Liefeld te zien! Ik vond het geweldig, want ik hou gewoon ontzettend veel van mooie tekeningen...
Maar die mening wordt niet door iedereen gedeeld, zo blijkt uit de meest recente podcast van Audible Interlude. Ze hebben echt snoeiharde kritiek! Tijd om alles eens goed onder de loep te nemen en eerlijk gezegd snap ik ergens wel wat ze bedoelen, maar tempert dit mijn enthousiasme?
Spoilers ahead...
Ze hebben het bijvoorbeeld over dat Snake Eyes spectaculair uit een vliegtuig springt en zonder parachute landt op een berg vol sneeuw en solo een vijandelijke basis binnen dringt, om vervolgens daarbinnen Roadblock en Tripwire aan te treffen, die de reis blijkbaar al hadden afgelegd. Tripwire overigens, die we vervolgens geheel niet meer terug zien gedurende dit issue...
Of dat ineens Scarlett aan komt lopen samen met Timber. Het is begrijpelijk dat de wolf niet mee uit het vliegtuig kon springen, maar de wijze waarop de kompaan van Snake Eyes zijn intrede in de comic doet is op zn minst discutabel te noemen. En dan heb ik het nog niet eens over het uiterlijk van Timber, want die ziet er simpelweg niet uit. Dat was bij het lezen ook voor mij direct een punt waarbij ik mijn wenkbrauwen op trok. Hij wordt in de podcast, niet onterecht, dan ook gekscherend vergeleken met Rocket van Guardians of the Galaxy...
Ook wordt een tekening vergeleken met een oude flop van Liefeld toen hij jaren geleden Captain America met een oversized borstkas tekende. De vergelijking snap ik zeker als je hen naast elkaar ziet, maar ik vind dit minder schokkend dat de misvormde Timber... Okay, hij is overmatig gespierd met armen zo dik als een boomstam. Maar ik vind dat prima bij Roadblock passen en zeker niet zo over de top als Captain America.
Maar hun kritiek gaat nog veel verder en ik kan er niet omheen hen gelijk te geven wanneer het details in de tekeningen betreft. Ik daarom zelf ook nog eens extra kritisch gekeken en er zijn best wel wat serieuze op- en aanmerkingen te maken.
Zo hebben ze het bijvoorbeeld over de inconsistente tekenstijl van Liefeld, waarbij een band om het been van onze held soms 1 strook dik is, maar vervolgens weer 2. Soms zitten die 2 banden tegen elkaar aan, dan zijn ze weer los van elkaar. Dit is helder te zien in de 3 screenshots uit de comic, zichtbaar in de eerste afbeelding van dit artikel. Maar dit is ook zichtbaar in 3 verschillende comic covers van #1, getekend door Liefeld zelf, zoals hieronder te zien is.
Maar daar houdt het niet op. Om de rechter pols van Snake Eyes zit ook zo'n band. Maar de ene keer is het 1 band, elders zijn het er 2 en er is zelfs een moment dat hij 3 banden om zijn pols heeft. Dit is duidelijk te zien in de eerste afbeelding hieronder.
Maar ook het zakje, wat op de allereerste pagina waar Snake Eyes te zien is, op de zijkant van zijn rechterbeen, blijkt de rest van de comic verdwenen. Dat zien we in de volgende foto hieronder.
En de riem... Is de gesp vierkant met een horizontaal streepje of toch egaal? Of is deze rond met een rondje erin? Of toch weer anders? Dit is te zien in de derde afbeelding hieronder. Er is nog meer aan te merken op de riem, of is het een kniesoor die daar op let?
Volgens mij kun je er niet omheen dat het tekenwerk erg inconsistent is wanneer het hoofdpersonage in beeld is, en dat is meer dan slechts slordig te noemen...
Het inconsistente tekenwerk blijft niet beperkt tot Snake Eyes maar treft ook Scarlett. Ondanks dat ze in slecht 3 panels te zien is speelt de band om het been ook haar parten. 2 banden los van elkaar, tegen elkaar of toch 1 band?!
En ook hier speelt de riem op. Het ene moment een soortgelijke als die van onze stille vriend, maar in een ander panel heeft ze die riem geheel niet om. Dan draagt ze een heuptasje. Of is het een schoudertasje zoals in een ander panel? Of gewoon beide niet? Wederom 3 panels en 3 maal verschillend.
En dan heb ik het nog niet eens over de kogels op de band van haar schouder, of juist niet... En net als bij Snake Eyes, de ene keer wel een tasje aan de zijkant van haar rechterbeen, vervolgens weer niet... 🙈
Ook hebben ze commentaar op de mond van Joe Colton, dat hij continue met de kaken strak op elkaar spreekt. "Talking through his teeth" zoals ze dat in het Engels mooi zeggen. Ook deze zag ik direct, maar vind ik minder storend... Ik zie gewoon veel spanning of stress in de man, hij staat immers met gebalde vuisten voor hen. En wanneer je gekidnapt wordt, een maand opgeslotennzit en er grledreigd wordt een dorpuitbte moorden als je niet doet wat ze van je vragen, dan kan ik me enige frustratie wel voorstellen. En zijn anabolenachtige postuur past wel in de lijn van Roadblock, dat zal met de stijl van Liefeld te maken hebben. Ik stoorde me er niet genoeg aan om er waarde aan te hechten, iedere artiest heeft eigen kenmerken, en spierbundels kan ik in een G.I. Joe comic wel waarderen...
Het mysterie van de wapens is ook niet van de poes. We kennen Snake Eyes natuurlijk allemaal met een backpack met katana erin op zijn rug. Maar ondanks dat hij geen backpack draagt, weet hij wel twee zwaarden op rug te dragen. En dan uit tovert hij ineens 2 vuurwapens uit het niets! Dat hij vervolgens met de snelheid van het licht switcht tussen katana en vuurwapen of ineens met z'n knokkels de vijand te lijf gaat en ineens weer wapens in zijn hand heeft is met geen logica te volgen...
Pittige kritiek...
Dit moest ik even op me in laten werken want ik hield er een wrange smaak aan over. Ik kan er niet omheen dat hun kritiek niet geheel ongegrond is. Sommige zaken in de podcast was ik het niet mee eens. Zo wordt gesteld dat hij het ene panel een katana vast heeft en dan weer een claymore. Dit vind ik wat overdreven. De hoek waarin een zwaard te zien is bepaalt veel. Perspectief is niet te onderschatten en levert soms op het oog vreemde beelden op. Ook als je in de realiteit foto's maakt. Ook wanneer er geklaarlgd wordt over de 16 kapsels van Scarlett, terwijl ze slechts in 3 panels te zien is vind ik overtrokken. De kapsels heb ik persoonlijk sowieso niets op aan te merken.
Naast de tekenstijl van Liefeld was er ook commentaar op het verhaal wanneer het de vriendschap van Snake Eyes betreft. Dat het ene moment de andere teamleden van G.I. Joe vriendenbworden genoemd terwijl later wordt gesteld dat Scarlett een persoon is het dichtst bij komt isbhet om vrienden gaat is iets wat niet correct is. Klopt. Maar dit is niet iets waar ik echt over struikel...
maar wanneer het de details van de tekeningen betreft, en daar hou ik van als kunstenaar, deed het wel wat met me. Maar het verhaal vond ik geweldig en ook vele tekeningen vond ik toch om van te smullen. Zou de analyse in deze podcast mijn enthousiasme kunnen temperen?
Gelukkig zijn er ook positieve reviews te vinden zoals we kunnen horen en zien in onderstaande video van The Full Force podcast. De enige kritiek die zij hadden was op 1 pagina, waar Scarlett met Timber het verhaal binnen komt. Ook deze heren hadden goed woord over voor het hoofd van de wolf en waren ze niet gecharmeerd van de hand en het geweer van Scarlett. Haar rechterhand ziet er niet uit alsof ze het geweer vast heeft maar meer als een gebalde vuist naast het geweer. En de loop van het geweer wordt door gebrek aan detail vergeleken met een buis. Beide opmerkingen snap ik wel. Maar verder waren ze net zo enthousiast als ik initieel was.
Hieronder niet alleen de podcast waarin de comic besproken wordt, maar ook een interview met Chad Bowers, verantwoordelijk voor het script. Het enthousiasme spat er vanaf en is erg aanstekelijk. Leuk om te luisteren dus! Ik had deze al eerder gedeeld, maar voor de compleetheid plaats ik het ook hieronder.
Moet ik mijn enthousiasme over het eerste deel van Deadgame herzien of niet? Ik besloot de comic opnieuw te lezen...
De start met een historisch perspectief en hoe dit aansluit op het heden waar Snake Eyes aan een nieuwe missie begint vind ik heerlijk. Hoe hij zonder parachute op de berg landt vind ik heldhaftig zoals ik dat graag zie. Ik ben ook met herlezen direct gedreven om verder te lezen. En het hele verhaal vind ik tof. Mysterieuze bad guy, met speciale krachten, "hulpjes" met Arashikage achtergrond, doorlopende actie, verschillende Joes in beeld, inclusief Colton en een cliffhanger waar ik warm van wordt. Just love it!
De opmerkingen zoals hierboven besproken vallen me niet op als ik lees, maar ik kan het toch niet helemaal loslaten. Maar vele poses van Snake Eyes zijn zo vet dat ze zelf een cover zouden kunnen zijn! Aan de andere kant zie ik ook houdingen die stijfjes zijn, onnatuurlijk ogen of gewoon de actie en dynamiek in zich missen, terwijl het juist een actiescène is. Zie de afbeelding hieronder. Het kleurgebruik is geweldig, hulde voor Federico Blee!
Al met al is door het herlezen mijn wrange nasmaak verdwenen. Ik ben weer enthousiast als voorheen. Maar nogmaals, de opmerkingen op de details kan ik niet loslaten, dus dat heeft wel effect op mijn eindbeoordeling. Ik geef het een 7,5/10 in plaats van een 9. Dat is toch een behoorlijke vermindering, maar nog steeds een dikke voldoende.
Ik kijk dan ook uit naar deel 2 en de rest. Hopelijk wordt de rest net zo'n succes in de winkels als deel 1, welke uitverkocht is en waarvan een 2e print zal verschijnen. Ik vind het heerlijk om eens niet over Dawn te lezen, die ook gewoon tof is, maar over de originele Snake Eyes. Het is een geweldige tijd om into G.I. Joe te zijn. Comics, speelgoed en andere goodies liggen eindelijk weer volop in het schap, helaas niet in Nederland, en een bioscoopfilm in het verschiet. Ik ben blij dat G.I. Joe weer leeft en Snake Eyes weer in de spotlights staat. Hoe meer G.I. Joe hoe beter, dus ik blijf uiterst enthousiast!
Yo Joe!!!
Reactie plaatsen
Reacties